Mutfak Dolaplarını Beyaza Boyatma Ne Kadara Mâl Oldu?

Esas olarak antrasit rengi mutfak dolaplarıma bayılıyor olsam da Sevim Hanım beyaz ve ahşap uyumunu çok sevdiği için mutfak dolaplarını beyaza boyatmaya karar verdik. Dolapların en üstündeki taç kısmıyla en alttaki baza kısmının (ben hala bu kısma etek diyorum) ise ahşap olmasına karar verdik. Yani Sevim Hanım'la İç Mimar Seda Hanım karar verdiler. Ben de karar mercii olarak son sözü söyledim ve "Tabii" dedim.

Mobilya işlerinde çözüm ortağım, genç ve dinamik arkadaşım Ümit ile pazarlığa başladık. Kendisiyle Wintergarden projesinde de birlikte çalışmıştık ve oldukça başarılı bir iş çıkarmıştık.

Ümit'in işini her ne kadar seviyor olsam da pazarlık konusunda çok ketum olması çok canımı sıkmıştır hep. Hemen "abi sor istediğin yere" deyip çıkar işin içinden. Sorsam bulurum bu arada çok daha ekonomik fiyatlar. Tabii ki herkes para kazanacak ki güzel bir iş ortaya çıksın.

İç Mimar Seda Hanım sadece mutfak dolapları için değil, evde tadilat yapılacak tüm kısımlar için tasarımları bitirdiğinde fiyat çalışması yapması için Ümit'e de kendisi gönderdi. Ümit'in fiyat teklifi vermesi için 2-3 gün telefonla sürekli olarak taciz etmem gerekti. Ülkemizin değerli ustaları, sektördeki bir mühendisi bu kadar bekletiyorlarsa halktan birisinin usta bulmasının haftalar sürmesi çok normal değil mi? Küçük iş olunca böyle oluyor ne yazık ki.

Fiyat konusuna birazdan değineceğim ancak öncelikle tadilat sürecinin nasıl ilerlediğini sizlere izah etmek istiyorum.

Tasarıma uygun olarak lake boya olan kapaklarımı ve dışarıdan görünen yüzeyleri Ümit Usta söküp atölyesine götürdü. Ocak altında kalan bir parça için neredeyse tezgahı da komple sökmemiz gerekecekti ki bu durum çok canımı sıkmıştı. Neyse ki bu gerçekleşmedi.

Mutfak dolaplarını söktükten sonra yaklaşık 10-12 gün içerisinde getirdi. Bembeyaz lake mutfak dolapları oldukça güzel görünüyordu.

Daha sonraki günlerde ise ahşap taç ve bazayı getirdi. Yani daha doğrusu bir kısmını getirdi. Ölçüsünü tam olarak almadığı için atölyede kesip getirmemiş. Bütün parçalar halinde getirdi ve terasımda kesim işlemlerini yaptı.

Mevcut eskitme dolap kulplarımı kullanıp kullanmama konusunda tereddüte düştük. Ancak İç Mimar Seda Hanım siyah kulpların daha estetik ve spor duracağını söyledi. Bu nedenle siyah kulp satın almaya gittim. Ancak çok fazla seçenek yoktu gittiğim işyerinde. Yine de içlerinden bir modeli beğendik ve onu uyguladık.

İç Mimar Seda Hanım'ın tasarımına uygun olacak şekilde ahşap çıtalardan oluşan panel de taç ve bazalarla birlikte geldi. Ahşap panel gerçekten de çok güzel durdu. Mutfak dolaplarının taç ve bazası ile TV ünitesinin üstü, panel ve ada mutfak aynı ahşaptan olduğu için evde kusursuz bir bütünlük hakim oldu. Beyaz ve ahşap renklerinin ağırlıkta olduğu tasarımda bizim sonradan tamamlamamız gereken husus ise tabi ki çiçekler!

TV ünitesi açıkçası bizi epey yordu. Çıtaların üzerindeki beyaz paneli delik deşik ettik TV'yi monte edene kadar. TV'yi monte etmeden de aslında bu tasarımı yapabilirdik ama kedim Bella'ya güvenemedik. TV'yi düşürür diye endişe ettik ve sabitlemeye karar verdik.

Tabii TV'yi monte etmeden önce de elektrik tesisatını birazcık aşağı kaydırmamız gerekiyordu. Bu aşamada da Elektrik İşleri Çözüm Ortağım Özkan Usta muazzam iş çıkardı. Cumartesi akşamı saat 10'da aramama rağmen direkt eve geldi.

Tabii bu konuya değinmişken, işin toplamını 10-15 günde bitirmeyi taahhüt eden ancak 45. günde beni öğlen 12'den akşam 10'a kadar evde bekleten ve her aramam da "bir saate geliyorum abi" diyen Ümit Usta'ya da sevgilerimi göndermek istiyorum.

Çıtaların genişliği 3 cm oldu. Panel ise 126 cm x 90 cm ebatlarında tasarlandı. Panel çıtaların üstünde olduğu için panelin arkasına kalınlığı dengelemek için parça attık. Bu panelin içine de 50 inç'lik televizyon, etrafında boşluğu kalacak şekilde tam oturdu. Aslında daha büyük bir TV almak istiyordum ancak TV koyacak yer konusunda sıkıntı yaşadım. Ve koyabileceğim tek alanda da ölçülerim kısıtlıydı.

Tabii bir de vestiyer yaptırmamız gerekiyordu. Burada ise Seda Hanım yine harika bir tasarım yaptı. Ancak tam bu aşamada Seda ile iletişim kopukluğu yaşadık. Biz, mevcut avizelerimizi kullanmayı düşünüyorduk. Seda ise, tabii her şeyi değiştirdiğimiz için avizelerin de değişeceğini düşünmüş. Dolayısıyla bu düşünce ayrılığı; vestiyerin kapağının açılmamasıyla son buldu. Yani vestiyeri açmaya çalıştığınızda benim sarkık avizelerime çarpıyordu. Bu küçük krizi hızlı bir sihirbazlıkla çözdük. Aile üyelerimin avizeleriyle vestiyerin önündeki avizeyi hızlıca takas ettik.

Tabii vestiyerde yaşadığım tek sorun bu da değildi. Vestiyerin yanındaki çekmece açıldığında kapının kanadına çarpıyordu. Yani daha doğrusu çarptığı için açılmıyordu. Tabii çalışma süresince kapı açık olduğu için ben bunu fark etmedim. Açıkçası bunu Sevim fark ettiğinde de kendime kızdım. Neyse, sonuç olarak bu konuyu da Ümit Usta'nın maharetli ellerine bıraktık. Umuyorum ki siz bu videoyu izlerken çekmecem de gelmiş olur.

Vestiyerde yaşadığımız sorunlar bununla da sınırlı kalmadı. Vestiyerin üst bölümündeki taç için Ümit Usta, benim eski mutfak dolabımdan çıkan taçı değerlendirmek istemiş, ki bence güzel fikir. Çünkü o taçı gerçekten seviyordum. Ancak taç, vestiyer ile asma tavan arasındaki mesafeye sığmadı. Ümit Usta taçı küçültüp yeniden getirecek.

Bitti zannediyorsunuz, bitmiyor. Vestiyerin yan bölümünde sunta görüntüsü hoş olmadığından burayı da lake kaplamayı düşündüm. İç Mimar Seda Hanım'ı aradım ve o da mantıklı olduğunu söyledi. Yani dolabın yanağını boydan boya kapatan tek bir parça. Mevcut dolap duvarla sıfır olduğu için mdf kalınlığı kadar bir diş oluşacaktı ancak zaten kapı pervazlarında da diş olduğu için bunun önemli olmadığına karar verdim.

Ancak Ümit Usta ölçüyü hatalı almış ve gelen parça kısa kaldı. Neyse, vestiyer için Ümit Usta'ya puanımız sıfır olsa da adanın hatrına bu yazıda daha fazla yüklenmeyeceğim. Gelelim adaya...

Yanları beyaz, üstü ahşap; 85 cm x 200 cm'lik bir ada yaptırdık. Ve bu adanın üstündeki ahşapla mutfak dolaplarının taç ve bazası aynı olduğundan mutfak dolaplarıyla bütünlük sağladı. Adayı özellikle çok sevdim çünkü klasik çalışma masalarından yüksek ve bu sayede laptop'ta çalışırken boynum ağrımıyor. Hatta bu yazıyı da ada mutfağımda yazıyorum. Ayrıca mutfakta da tarif edemediğim bir dolgunluk oluşturdu. Tabii bunu iyi manada söyledim. Mutfağa inanılmaz bir hava kattı.

Tabii ada mutfak demişken, herhangi bir tesisatı buraya taşımadık. Aslında mutfak dolaplarıyla uyumlu bir masa diyebiliriz bu ada için. Ancak dolgun görüntüsü, kesinlikle masa izlenimi vermiyor. Adaya bayıldım!

Gelelim en sevdiğiniz kısım olan fiyat kısmına. Ümit Usta'nın verdiği fiyatların ardından kıran kırana bir pazarlık süreci yaşadık ve en nihayetinde ulaştığımız fiyatlar şu şekilde oldu.

Kitaplık hariç tüm işlemlere onay verdik ancak kitaplığın fiyatı bize ekonomik gelmedi. Yani tasarıma, ortaya çıkacak ürüne ve malzemeyle işçiliğe gram lafımız yok ancak neredeyse diğer işlemlerin yüzde 75'i kadarlık bir tutarı sadece kitaplığa verecek olmak biraz fiyat/performans verimini azaltan bir durum.

Belki de yaşadığımız bu durum, Starbucks'ta kahvelerin orta boy, küçük boy gibi seçenekler arasındaki fiyat farklarını kıyaslarken düştüğümüz yanılgı gibi bir şeydir, bilmiyorum. Ama şimdilik kitaplığı erteleme kararı aldık.